Drive 2011

دوبله فارسی فیلم رانندگی
مدیر دوبلاژ: افشین زینوری
گویندگان: افشین زی نوری، شهرزاد ثابتی، میثم نیکنام، پرویز ربیعی
شخصیت رایان گاسلینگ در فیلم Drive 2011 همیشه ساکت است، مگر زمانی که لازم است چیزی بگوید. راننده ای که روزها بدلکار فیلم است و شبها سارقان را از صحنه جرم دور میکند. اینها بخشی از شخصیت پردازی هوشمندانه در سکانسهای ابتدایی فیلم است و در آن مردی تحت فشار را نشان میدهد که در خیابانهای پر رمز و راز لس آنجلس در حال فرار از دست تعداد زیادی ماشین و هلیکوپتر پلیس است.
صحنه های آرام و بی سروصدای میان سکانسهای اکشن فیلم رانندگی 2011 به نحوی تنظیم شده است که بخوبی هیجان و خشونت ناشی از تعقیب و گریزها و صحنه های قتل – که گاهی واقعاً غیر قابل دیدن میشوند – را تلطیف میکند. در واقع لحظات غیر اکشن به هیچ عنوان زاید نبوده و بازیگران در ترکیب با شیوه سر زنده و باطراوت کارگردان در ساخت فیلم، هنرمندانه این صحنه ها را از کار در آورده اند. آهنگهای فیلم نیز برگرفته از سبکهای متفاوت موسیقی است. قطعاتی که اغلب با موسیقی تکنو تلفیق میشوند و چیزی فراتر از آن را نتیجه میدهند و درنهایت بخوبی بر روی صحنه های مختلف فیلم مینشینند.
فیلمنامه حسین امینی که اقتباسی است از رمان کوتاه James Sallis بجای اینکه موجر و سرگرم کننده باشد بیشتر تکراری و نخ نماست. او به وضوح روشی مانند همینگوی را در روایت داستانهای جنایی انتخاب کرده که بارها توسط دیگران استفاده شده است. در شخصیت پردازی و نوشتن دیالوگها سعی نکرده است تا به صورت چند لایه عمل کند. بطوری که مفهومی دیگر بجز آنچه در نقشها و صحبتهایشان است، مشاهده نمیشود. دیالوگ همانند شیوه فیلمهای نوآر طوری نوشته شده است که فردی که مخاطب صحبت است احساس هراس کرده و وادار به انجام خواسته گوینده میشود. هرچند این نوع نگارش در فیلم، به خوبی آثار مهم این ژانر یعنی نوآر انجام نگرفته است.
انتخاب بازیگر نیز از نقاط قوت اثر است. رایان گاسلینگ گویی نسخه ای تازه از شخصیت آرام، سرسخت بازیگران بزرگ آمریکایی مانند استیو مککوئین، کلینت ایستوود، لی ماروین ارائه میکند که خودشان را بیشتر در رفتارشان بیان میکنند تا گفتارشان. بطوری که در برخی از صحنه ها (اغلب با ایرنه) تنها لبخند میزند، در سکانسهای رانندگی چهره ای مطمئن و با اعتماد بنفس دارد و تنها وقتی در موقعیتهایی که واقعاً خطرناک قرار میگیرد، مقداری هیجان به چهره اش میاید.
کری مولیگان هم انتخاب هوشمندانه ای برای نقش ایرنه تنها و غمگین است که انتظار همسر زندانی اش با نقش آفرینی اسکار آیزاک را میکشد. مردی که بر خلاف پیش بینی های ابتدای داستان، فردی زیرک و باهوش است. کریستینا هندریکس نیز بازی درخشانی در نقش فردی فریب خورده ارائه میدهد که هم دست سارقی در یک عملیات خطرناک بوده است. اما بهتر از همه اینها آلبرت بروکس است که نقش مردی ثروتمند را هنرمندانه بازی میکند. فردی متشخص که بهتر از همه میتواند شخصت شیطان صفتش را زیر چهره آرامش مخفی کند.
– منتقد : تاد مککارتی – امتیاز (8 از 10)