Blood Diamond 2006

دوبله فارسی فیلم الماس خونین
گویندگان: افشین زی نوری، زنده یاد حسین عرفانی، مینو غزنوی، شایان شام بیاتی و…
فیلم الماس خونین Blood Diamond 2006 از یک منظر قربانی مدت نمایش خود شده است. در حالی که فیلم دارای چند پیام ناراحت کننده سیاسی و اجتماعی است، ولی داستان ماجراجویانه فیلم داستان چندان جالبی نیست و وقتی خط داستانی به گل می‌نشیند کل داستان فیلم نیز قدرت خود را از دست می‌دهد.
شخصیت اصلی که نقش آن را لئوناردو دکاپریو بازی می‌کند یک شخصیت چند وجهی است که قابل باور به نظر می‌رسد چون این باعث نمی‌شود که او بر خلا‌ف طبیعت خود عمل کند، ولی مدت زمان خیلی زیادی باید بگذرد تا تماشاگر به نیت واقعی دی کاپریو پی ببرد. مدت زمان فیلم را که کنار بگذاریم، این فیلم یک فیلم خوش ساخت است؛ کاملا‌ واضح است که این فیلم را کارگردانی ساخته که می‌داند چگونه یک فیلم درجه یک بسازد. این فیلم همه چیزش عالی به نظر می‌رسد. فقط ای کاش تسلط ادوارد زوئیک بر رسانه سینما، ویرایش فیلمنامه و تدوین نسخه نهایی فیلم را هم در بر می‌گرفت که در این صورت فیلم الماس خونین Blood Diamond 2006 به یک فیلم محشر تبدیل می‌شد و دیگر برای توصیه تماشای آن نمی‌گفتی به یک بار دیدن می‌ارزد!
روایت فیلم الماس خونین Blood Diamond 2006 یک روایت مملو از حادثه است که تماشاگر باید مدام حواس خود را معطوف آن کند. فیلم الماس خونین Blood Diamond 2006 به عنوان یک اثر اکشن و ماجراجویانه دارای نقاط اوج است، ولی لحظاتی است که فیلم آنقدر اوج می‌گیرد که گویی چهار چرخ آن فقط دارند به دور خودشان می‌چرخند! ادوارد زوئیک کارگردان فیلم (سازنده فیلم‌های Glory و آخرین سامورایی) با فیلم‌های حماسی بیگانه نیست، ولی مسئله این است که هیچ یک از فیلم‌های قبلی او به بلندی این یکی نبوده‌اند.
فیلم الماس خونین Blood Diamond 2006 در تصویر کردن جنگ و درگیری در سیرالئون بسیار مصمم است (جنگی که مثل بسیاری از جنگ‌های دیگری است که اخیرا در قاره آفریقا رخ داده‌اند). ما شاهد سلا‌خی دسته جمعی افراد بی‌گناه هستیم؛ نیرو‌های دولتی و شورشی، هر دو، مردان و زنان و کودکان را بدون اینکه تمیزی بین آنها قائل بشوند قتل عام می‌کنند. ما می‌بینیم که چگونه شورشیان پسران نوجوان را به عنوان سرباز به کار می‌گیرند و آنها را با استفاده از شکنجه و خوراندن مواد مخدر شستشوی مغزی می‌دهند و از آنها قاتلا‌نی بیرحم می‌سازند. وطن پرستی برابر است با تعداد بالا‌ی جسد‌ها. صحنه ناراحت کننده‌ای در فیلم هست که طی آن یک کودک ۱۰ ساله به طرف گروهی از مردم وحشت‌زده و غیر مسلح، با ژ3 شلیک می‌کند. فیلم الماس خونین Blood Diamond 2006 با تاثیرگذاری زیاد فساد افراد بی‌گناه را تصویر می‌کند درست به همان گونه که جهنم وحشتناک ناشی از درگرفتن چنین جنگی را نشان می‌دهد. این فیلم همچنین حرص و ولع و فریبکاری را که مشخصه بازار بین‌المللی الماس است به طور برجسته نشان می‌دهد. بر روی دو تا از سه شخصیت اصلی فیلم به خوبی کار شده است. آرچر در این بین کامل‌ترین و چندوجهی‌ترین شخصیت است. او هرگز آن دیدگاه «اول من» را کنار نمی‌گذارد، ولی ما به تدریج متوجه می‌شویم که چگونه بعضی از دیدگاه‌های اخلا‌قی او اندک اندک تغییر می‌کنند. لئوناردو دیکاپریو در این فیلم بازی بی نقصی از خود به نمایش می‌گذارد؛ او حالا‌ از پس بازی در نقش‌های خشن و بی‌باک هم بر می‌آید و مخصوصا بعد از اینکه در صحنه تاریکی از فیلم مردگان حرکات موزون انجام داد در چنین نقشی قابل باورتر به نظر می‌رسد. او در حرفه خود وقار و سنگینی را کشف کرده است.
سولومون برعکس آرچر دارای شخصیت چند وجهی نیست؛ او یک هدف مشخص دارد: همسر و دو دختر و پسر خود را پیدا کند. شور و هیجان او فیلم را به پیش می‌برد؛ هر وقت که فیلم الماس خونین Blood Diamond 2006 دچار اضطرار می‌شود دلیلش سولومون است. دجیمون هونسو نقش خود را مانند یک آتشنفشان اجرا می‌کند. در این میان، نقش مدی براون که در کمتر از نصف فیلم حضور دارد چندان قابل بحث نیست (او در اواخر فیلم کاملا‌ ناپدید می‌شود!) جنیفر کانلی نقش کلیشه‌ای یک روزنامه نگار آرمانگرا را به بهترین شکل ممکن اجرا می‌کند، ولی در فیلمنامه بر روی نقش او به خوبی کار نشده و به همین دلیل هم نقش مدی در نهایت به راحتی فراموش می‌شود؛ در واقع نقش مدی در این فیلم به جای اینکه نقش یک آدم زنده باشد نقشی است که به اقتضای نیاز پیرنگ داستان ایجاد شده است!
فیلم الماس خونین Blood Diamond 2006 آمیزه‌ای از خوب و بد است؛ فیلمی‌که لحظات فراموش نشدنی‌ای دارد ولی در عین حال ماده شکل دهنده آن هرگز به طور کامل قوام پیدا نمی‌کند. به رغم حضور دو بازیگر درجه یک و سابقه خوب کارگردان آن در فیلمسازی، سخت بتوان تماشاگران زیادی را برای این فیلم تصور کرد که بخش اعظم آن را سیاست‌های موجود در آفریقا تشکیل می‌دهد تا هیجان و جذابیت شخصیت مرد که از مشخصه‌های خاص اینگونه فیلم‌ها است. مدت فیلم به عاملی بر ضد خود فیلم تبدیل شده است، ولی با تمام این اوصاف، این فیلم در آن حد است که تماشایش را توصیه کنم، هرچند این توصیه، توصیه پر شور و هیجانی برای ساخته ادوارد زوئیک نیست.