Saving Private Ryan 1998

اسپیلبرگ یه کاری کرد که تا قبل از این فیلم، کمتر کسی جراتشو داشت؛ واقعیت جنگ رو بدون بزک و قهرمان‌بازی‌های هالیوودی نشون داد. این فیلم یه درس سینمایی ناب در مورد جنگ، بقا و ارزش جان آدم‌هاست. هر کی این فیلمو دیده، مخصوصاً اون ۲۰ دقیقه ابتدایی جهنمی در ساحل اوماها رو، می‌دونه که اینجا با یه اکشن سرگرم‌کننده طرف نیستیم، بلکه با یه تجربه‌ای که از درون آدمو متلاشی می‌کنه.

داستان؟ یه ماموریت ساده، یه کابوس پیچیده!
داستان از یه مأموریت ساده شروع می‌شه؛ یه گروه سرباز باید برن و یه سرباز گمشده رو پیدا کنن و به خونه برگردونن. ولی چیزی که فیلمو فوق‌العاده می‌کنه، همینه که ساده‌ترین هدف‌ها تو دل جنگ، می‌تونن به جهنمی‌ترین سفرها تبدیل بشن. تو هر مرحله، با تصمیمات سخت، مرگ‌های ناگهانی و معنای واقعی جنگ روبه‌رو می‌شیم.

فیلمبرداری؟ یه شاهکار تمام‌عیار!
تصاویر لرزان، خاک و خون، صداهای مهیب گلوله‌ها، همه چی طوری طراحی شده که حس کنی خودت تو وسط این جهنمی. یانوش کامینسکی (فیلمبردار فیلم) با یه تکنیک خاص باعث شد این جنگ، واقعی‌تر از همیشه به نظر بیاد. اون سکانس حمله به ساحل نرماندی؟ هنوز که هنوزه یکی از سنگین‌ترین و تأثیرگذارترین سکانس‌های تاریخ سینماست!

بازی‌ها؟ تام هنکس در اوج!
تام هنکس یه فرمانده‌ایه که خبری از شعارهای کلیشه‌ای نداره. آدمه! خسته‌ست، ترسیده، ولی باید قوی بمونه. بقیه گروه هم عالی بازی کردن، از مت دیمون گرفته تا تام سیزمور و حتی وین دیزل که اون موقع تازه داشت معروف می‌شد. هر کدوم‌شون یه تیپ متفاوت از سربازای جنگ جهانی رو نشون می‌دن.

نتیجه؟ یه فیلم که روحتو تکون می‌ده!
Saving Private Ryan یه فیلم جنگی معمولی نیست، یه تجربه‌ی احساسی و بی‌رحمانه از جهنم جنگه. نه قهرمان‌سازی الکی می‌کنه، نه جنگو مثل یه ماجراجویی هیجان‌انگیز نشون می‌ده. این فیلم جنگو همون‌جوری که هست نشون می‌ده: کثیف، دردناک، و پر از تصمیماتی که هیچ جوابی براشون درست نیست. بدون شک یکی از بهترین فیلم‌های جنگی تاریخه و اگه ندیدی، حتماً ببین، ولی بدون که بعدش دیگه فیلمای جنگی کلیشه‌ای به چشمت نمیان!

باور کنی کسی که نگاه نکنه گناه کرده

همه فیلم جنگی های سینما یه طرف این یه طرف

بهترین فیلم جنگی ساخته شده تاریخ با موضوع جنگ جهانی دوم