Interstellar 2014

Interstellar 2014 – یه سفر فضایی باشکوه یا یه ملودرام کش‌دار؟

کریستوفر نولان، استاد پیچوندن داستانای علمی‌تخیلی، این‌بار می‌خواسته یه چیزی بین 2001: A Space Odyssey و یه درام خانوادگی بسازه، ولی یه جاهایی زیادی احساساتی شده و از ریل دراومده. فیلم از نظر بصری خیره‌کننده‌ست، موسیقی هانس زیمر می‌ترکونه، ولی داستان گاهی اونقدر خودش رو جدی می‌گیره که از یه شاهکار علمی‌تخیلی تبدیل می‌شه به یه درس فیزیک با چاشنی عشق و احساسات.

داستان؟ ترکیب نابغه‌بازی و احساسات بیش از حد!
داستان با یه بحران زیست‌محیطی شروع می‌شه و بعدش می‌ریم سراغ یه مأموریت فضایی پر از سوراخ‌سیاه و نظریه‌های فیزیکی. تا اینجا همه‌چی عالیه، ولی مشکل از جایی شروع می‌شه که فیلم به جای تمرکز روی داستان علمی، وارد یه ملودرام خانوادگی می‌شه. یعنی یه لحظاتی از فیلم حس می‌کنی تو یه مقاله فیزیک کوانتوم گیر کردی، ولی یهو همون لحظه یه دیالوگ آبکی در مورد “عشق، قوی‌ترین نیروی کائنات” می‌شنوی!

بازی‌ها؟ بی‌نقص!
متیو مک‌کانهی فوق‌العاده‌ست، تو صحنه‌ای که فیلمای قدیمی دخترش رو می‌بینه، هر کی دل داشته باشه یه لحظه خشکش می‌زنه. آن هاتاوی هم خوبه، ولی وقتی بحث عشق وسط میاد، یه کم زیادی احساساتی می‌شه. شخصیت مت دیمون؟ یکی از بی‌دلیل‌ترین و اضافه‌ترین بخشای فیلم که می‌شد کاملاً حذف بشه!

تصویر و موسیقی؟ نفس‌گیر!
از نظر بصری، فیلم یه شاهکاره! تصاویر سیاه‌چاله و سیاره‌های مختلف، همه با جزئیات علمی ساخته شده و میخکوبت می‌کنه. موسیقی هانس زیمر؟ یه غولی که فیلمو چندین پله بالا می‌بره! اصلاً اون ارگ کلیسا رو که می‌شنوی، انگار تو کهکشان معلق شدی.

نتیجه؟ نصفه شاهکار، نصفه کلیشه!
Interstellar یه فیلمیه که باید حتماً دید، ولی اگه بخوای به عنوان یه شاهکار بدون نقص بهش نگاه کنی، باید یه چشمت رو روی ایراداش ببندی. از نظر بصری و فنی بی‌نظیره، ولی داستان گاهی زیادی احساساتی و شعاری می‌شه. اگه می‌خوای یه فیلم علمی‌تخیلی ببینی که هم مغزتو درگیر کنه، هم چشمتو نوازش بده، قطعاً ارزش دیدن داره. ولی اگه دنبال یه فیلم فضایی خالص و عمیق مثل 2001: A Space Odyssey هستی، این یکی زیادی حرف می‌زنه و زیادی “احساسات‌زده” است!

شاهکاری تاریخی از کریستوفر نولان
این فیلم به طرز عجیبی تو وجودتون حس خوبی ایجاد میکنه ، انگار اصلا این فیلم علمی تخیلی نیست به خاطر هنر کارگردان در ساخت این فیلم . شاهکاری که با جرات میشه گفت جزء بهترین فیلمهای علمی و درامه. هنرنمایی استاد سعید مظفری و همکارانش در دوبله این فیلم بی نظیره. توصیه میکنم حتما یکبار با دوبله فارسی ببینید.

منی که بعد از ده سال انتشار تا الان حداقل سالی یک بار این فیلم رو میبینم.واقعا شاهکاره این فیلم.سعی کنید زبان اصلی ببینید و لذت ببرید،حتی اگه از از اختر شناسی،یا فیزیک و کوانتوم هم چیزی ندونید به سادگی میتونید فیلم رو درک کنید.این از اون فیلماست که سالها به خاطر میسپارید

فقط میتونم پیشنهاد کنم که ببینید.

نظر من: ♥♥♥♥♥

نظر بیطرفانه: ♥♥♥♥♥♥

▲رای نهایی: ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

یه فیلم عالی همه چیز تمام

محشرترین فیلم

سلام این قسمت زیرنویس کجاست

عاشق کار های آقای نولان هستم.و احساسی که نسبت به جلوه های ویژه داره

حرفی نمیمونه

ناگفته هم نماند نمیشه از دوبله ی این فیلم چشم پوشی کرد صدای معصومانه ی استاد سعید مظفری، و تبحر بالای دوبلور های دیگر مانند ناصر طهماسب، مریم شیرزاد، منوچهر زنده دل، کتایون اعظمی و… را نمیشه ازش گذشت، این طور دوبله هایی کم نظیر و به نوعی مانند در گران بها هستند.

این فیلم یکی از اون فیلم هایی بود که تماما بر پایه ی قوانین ثابت فیزیک نیوتنی و فیزیک کوانتومی ساخته شده بود، این فیلم به طرز شگفت انگیزی علاقه ی شما رو به دانش فیزیک زیاد می کند و متوجه می شوید در کائنات که ما زندگی می کنیم تماما از همه ی دانش ها مخصوصا فیزیک تبعیت می نماید.
این فیلم رو خیلی دوست داشتم از شاهکار های کریستوفر نولان CBE بود که جز یکی از بهترین کار های این فیلمساز بریتانیایی بود.