Mr. & Mrs. Smith 2005

دوبله فارسی فیلم آقا و خانم اسمیت
گویندگان: سعید مظفری، زهره شکوفنده، سعید شیخ زاده، کتایون اعظمی…
و حالا آقا و خانم اسمیت، خسته و درمانده، هر روز صبح سرد و بی تفاوت نسبت به یکدیگر از خواب بیدار می شوند. قهوه داغ خود را می نوشند و به دنبال امور مهم روزمره مهم شان به راه می افتند. خانه‏ ی بیش از حد بزرگ آنها به شکلی بی عیب و نقص مجهز است و چمن‏ های آن به ظرافت یک زمین بولینگ آراسته شده، اما جنبه مضحک و خنده‏ دار داستان را هم می‏ دانیم. آقا و خانم اسمیت آدم کش ‏های حرفه ‏ای‏ اند، و از آنجا که بازیگرانشان ستاره های جذاب و خوش قیافه‏ ای هستند پس مطمئن هستیم که قطعاً فیلم کسالت آوری نخواهد بود. این فیلم برای به دام انداختن تماشاگر و بند آوردن نفس او دقیقاً و کاملاً همان چیزی ست که باید باشد.
معمولاً در اینگونه فیلم‏ ها که ملغمه ‏ای از تحریک و خشونت هستند، بازیگری زیاد به حساب نمی آید. چیزی که در چنین فیلمی اهمیت دارد ستاره های خیره کننده آن هستند که به شکلی خاص باعث می شوند توجه مخاطب به فیلمنامه کم رمق و حوادث و درگیری های فاقد انسجام آن جلب نشود. پیت و جولی گاهی در نقش های متقابل خود موفق ‏اند ولی در برخی صحنه های دیگر ناتوان عمل می کنند که این خود گواهی‏ ست بر اینکه چرا مخاطره‏ های مشترک آنها به طور یکی در میان به ماجراهایی احمقانه و کسالت بار تبدیل می شوند.
کارگردان فیلم که آثار پیشین او شامل فیلم محبوب و جالب توجه «برو» و اثر اکشن ماجراجویانه و خارق العاده ای همچون « هویت بورن» است انسان فاضل محبوبی ست با شخصیتی بسیار جدی. «برو» و «هویت بورن» با جهشی به سمت و سوی ریتم تند، تدوین پرتحرک، روایتی که نیروی محرک پیش برد داستان است و موسیقی با ضرباهنگ تند و سریع، فوق العاده به نظر می رسند. این فیلم ها برای مخاطبانی ساخته شده اند که هر ترفندی قادر نیست آنها را روی صندلی‏ هایشان میخکوب کند و همه فن حریف بودن دیگر برایشان یک عارضه‏ ی امروزی و مدرن نیست، بلکه واقعیتی عینی ست. به بیانی دیگر کسی را که از کودکی با MTV، فیلم های مایکل بی، اینترنت، پلی استیشن و موسیقی تجاری مأنوس بوده، نمی توان به سادگی سر ذوق آورد.
استادی و تسلط داگ لیمان و توانایی اش در تغییر آهسته و ملایم در میان درگیری های پر جنب و جوش، تماشای دو فیلم «برو» و «هویت بورن» را بسیار دلپذیر کرده، اما عاملی که باعث شده این دو فیلم بسیار فراتر از آثار یکبار مصرف شوند جذابیت نهفته آنهاست، چیزی در مایه های صداقت و بی‏ریایی. حتی بازی سارا پولی، بازیگر کانادایی عصبی و جوشی و کاراکتر محوری فیلم چند داستانی «برو»، و از آن طرف مت دیمون ستاره عبوس «هویت بورن» به این آثار بیش از پیش جذابیت خاصی بخشیده است. هنگامی که بورن دچار فراموشی شده در می‏یابد که می‏ تواند آلمانی هم صحبت کند و قادر است ماهرانه مشتزنی کند، بسیارخنده‏ دار و بامزه است، اما صحنه ‏ای که زن همراه او بر اثر مشاهده ‏ی مرگ فجیع یک انسان بالا می‏ آورد به شکل غیر منتظره ای تکان دهنده می شود.
اما در فیلم آقا و خانم اسمیت Mr. & Mrs. Smith 2005 نه آن فراغ بال و نه آن سنگینی، هیچ یک مورد توجه واقع نشده ‏اند. این ژانر آمیزه ‏ای ست از کمدی و اکنش با حالتی کاملاً ناشیانه. فیلمنامه کم بار و کم رمق آن، پایان نامه سایمون کینبرگ برای دانشگاه کلمبیا بوده است. احتمالاً در همانجا هم او به طور تصادفی با «کتاب تعقیب» استنلی کاول برخورد کرده، کتابی در باژژاند فرعی که این استاد دانشگاه ها وارد آن را « کمدی تجدید فراش » می نامد. به نوشته کاول، کمدی های دهه 1930 و اوایل دهه 40 از قبیل «حقیقت هولناک» و «داستان فیلادلفیا» به طرح این سوال می پردازند که یک ازدواج موفق و منتهی به خوشبختی چگونه است؟ در این آثار مملو از پرچانگی‏ های سرزنده و شاد، دو جنس مخالف با کلمه ها به جنگ با یکدیگر ادامه می ‏دهند. اما در فیلم آقا و خانم اسمیت Mr. & Mrs. Smith 2005 این نبرد به شکل مسلحانه و اغلب با تپانچه است و گاه با واژه هایی به یادماندنی. یکی از طنزهای ریزجوش فیلم عملکرد بهتر خانم اسمیت در کارش نسبت به آقای اسمیت است، شوخی‏ ای که با وجود میدان دید هزار مایلی جولی پذیرفتن آن چندان مشکل و دور از ذهن به نظر نمی رسد.
اغلب اتفاق‏ ها شامل تلاش این زوج برای کشتن یکدیکر است و سرانجام فوجی از افراد مسلح سیاه‏پوش را می بینیم که سعی دارند هر دو را بکشند. گذشته از وینس ون، شخص دیگری را در فیلم نمی توان یافت که شایستگی این را داشته باشد که نامی از او ببریم، چون در حقیقت فیلم صرفاً شویی‏ ست برای براد پیت و آنجلینا جولی . البته این چندان جالب نیست، زیرا این دو بازیگر قابلیت‏ هایی بیشتر از اینها دارند. بارها دیده شده که یک ستاره بی میل و ناراضی مانند برد پیت به راحتی حاضر نیست به شخص دیگری میدان بازی دهد. اما در «دوازده یار اوشن» با جورج کلونی، او اوضاع آرام و بی دردسری داشت چون مجبور نبود به تنهایی بار خوش قیافگی را بر دوش بکشد. آن فیلم نشان داد که برد پیت می تواند زوج خوبی درکنار یک بازیگر دیگر باشد. در “کمدی‏ های تجدید فراش”، زنها و مردها به طور مساوی در حال نزاع با یکدیگرند. در این گونه آثار جنگ میان دو جنس زن و مرد کمابیش به طور مساوی به نفع طرفین خاتمه می یابد، اما برای جولی تنها پنج دقیقه طول می کشد که دریابد که خانم اسمیت می تواند از پس آقای اسمیت بربیاید و به این ترتیب هیچ چیز دیگری نمی ماند که او را به هیجان در آورد.